گریه سیدنا محمد رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم
بخاری از عبداللَّه[1] رضی الله عنه روایت نموده، که گفت: پیامبر خدا صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «برایم بخوان»، گفتم: برای تو بخوانم، در حالی که بر تو نازل شده است؟! گفت: «من دوست دارم که قرآن را از غیر خود بشنوم»، عبداللَّه میگوید: آن گاه سوره نساء را خواندم، تا اینکه به اینجا رسیدم:
﴿فَكَيۡفَ إِذَا جِئۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةِۢ بِشَهِيدٖ وَجِئۡنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰٓؤُلَآءِ شَهِيدٗا ٤١﴾ [النساء: 41].
ترجمه: «آن گاه چگونه خواهد بود، که از هرامت گواهیی بیاوریم، و تو را بر آنها گواه بیاوریم».
پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «بس است، آن گاه ملتفت شدم، که چشم‌هایش اشک میریزند[2]. این چنین در البدایه (59/6) آمده است، و بعض قصههای وی در نماز خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر