ايستادن براى نياز و ضرورت مسلمان
ایستادن امیرالمؤمنین عمر رضی الله عنه براى پیرزنى که او را نگه داشت
ابن ابی حاتم، دارمی و بیهقی از ابوزید روایت نمودهاند که گفت: عمربن خطاب رضی الله عنه در حالی که با مردم در حرکت بود با زنی روبرو شد که به او خوله رضی الله عنها گفته میشد، وی از عمر خواست تا بایستد، و او برایش ایستاد، و به وی نزدیک شد و سرش را برای وی خم نمود و دست‌هایش را بر شانه‌هایش گذاشت، تا اینکه آن زن ضرورت خود را رفع نمود و بازگشت. آن گاه مردی به او گفت: ای امیرالمؤمنین مردان قریش را به خاطر این پیرزن متوقف ساختی؟ گفت: وای بر تو! آیا میدانی که این کیست؟ گفت: نه، عمر گفت: این زنی است که خداوند شکایت وی را از بالای هفت آسمان شنید!! این خوله بنت ثعلبه است، به خدا سوگند، اگر او تا شب از من منصرف نمیشد من تا وقتی که او حاجت و نیازمندی خود را مرفوع نمیساخت بر نمیگشتم.
و نزد بخاری[1] در تاریخش و ابن مردویه از ثمامه بن حزن رضی الله عنه روایت است، که گفت: در حالی که عمربن خطاب رضی الله عنه سوار بر خر خود در حرکت بود ،زنی با وی روبرو شد و گفت: ای عمر بایست، وی ایستاد و او برایش در سخن درشتی نمود، آن گاه مردی گفت: ای امیرالمؤمنین این را حالت تا امروز ندیدهام، گفت: چه مرا از گوش فرا دادن به وی باز میدارد!! این همان کسی است که خداوند برای او گوش فرا داد، و دربارهاش آنچه را نازل فرمود:
﴿قَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّتِي تُجَٰدِلُكَ فِي زَوۡجِهَا﴾ [المجادلة: 1].
ترجمه: «اللَّه سخن آن زن را که با تو درباره شوهرش گفتگو میکرد شنید». این چنین در الکنز (268/1) آمده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر