اقوال عمر، ابوذر، على و ابن مسعود در این باره
ابن المبارک، ابن ابی الدنیا در الفرج و عسکری در المواعظ از عمر رضی الله عنه روایت نمودهاند که گفت: در هر حالی که باشم باکی ندارم، در حالتی که دوست میدارم، و در حالتی که بد میبرم، چون من نمیدانم که خیر در آنچه دوست میدارم هست، یا در آنچه بد میبینم[1]. و ابن عساکر از حسن[2] از علی رضی الله عنهما روایت نموده که به وی گفته شد: ابوذر رضی الله عنه میگوید: فقر از غنا برایم محبوبتر است، و مریضی از صحت برایم محبوبتر است! گفت: خداوند ابوذر را رحم کند، اما من میگویم: کسی که به حسن انتخاب خداوند توکل نماید، آن گاه هر حالتی را که خداوند برایش انتخاب کند، وی آرزو نمینماید که: کاش در غیر آن قرار داشته باشم، و این حقیقت دانستن رضا بر تصرف قضا است[3]. و ابن عساکر از علی رضی الله عنه روایت نموده، که گفت: کسی که به قضای خداوند تن در دهد و راضی گردد، قضا بر وی جاری میگردد و برایش اجر میباشد، و کسی که به قضای خداوند راضی نگردد، قضا بر وی جاری میگردد. و عملش نابود میشود[4]. و ابونعیم[5] از عبداللَّه بن مسعود رضی الله عنه روایت نموده، که گفت: هر کس در روز قیامت آرزو میکند، که [کاش] در دنیا طعام کفاف میخورد، صبح نمودن و شب کردن در دنیا بر هر حالتی که باشد شما را ضرر نمیرساند، مگر اینکه در نفس اندوه و بیقراری از آن حالت باشد، و اینکه یکی از شما آتش پارهای را به دندان بگیرد تا خاموش گردد، برایش بهتر از این است که به امری که خداوند آن را فیصله نموده، بگوید: ای کاش این نمیبود!!.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر